ODD.
Bezorgde ouders
Goedemorgen meneer …
Heel erg bedankt.
B. laten accepteren om iets te moeten doen wat zijn
ouders vragen, vindt hij vaak nog lastig. En vriendelijk reageren zonder
boosheid of stem verheffing gaat ook veel beter. Vooral dat ....ja maar.....
Ik zal hem de twee documenten die u heeft meegestuurd
zeker laten lezen.
Dank u wel daarvoor.
Op dit moment wordt B. elke donderdag, nu al twee
keer, uit de klas gehaald voor een coachingsgesprek met de kind-ouderadviseur.
Ze praat ongeveer 3 kwartier met hem over hoe het gaat, waar hij tegen
aanloopt, wat hij moeilijk vindt en anders zou kunnen aanpakken.
… hebben wij als ouders samen met B. een intakegesprek
bij … om te kijken of en hoe zij hem verder kunnen helpen. Mijn voorkeur gaat
uit naar …
Met vriendelijke groet,
…
+++++++++++++++++++++++++++
Geachte mevrouw, geachte ouders,
Mijn dank voor uw e-mail.
Ik vrees het ergste voor uw kind als ik
lees dat een “kind-ouderadviseur” is betrokken, een functionaris van de
gemeente, die zich bezig houdt met de gezondheid van kinderen en adolescenten,
zonder daar geschikt voor te zijn en dat moet doen vanuit de belangen, de
richtlijnen en het beleid van zijn werkgever. De gemeente stuurt en organiseert
de gezondheidzorg van uw kind (valt onder uw verantwoordelijkheid) en een soort
reclasseringsambtenaar voert gesprekken en houdt een dossier over uw kind bij.
Wat met die informatie wordt gedaan, kunt u niet controleren. Het kan tegen u
en uw kind gebruikt worden, bijvoorbeeld bij meningsverschillen.
De informatie die ik las op de website van
de hulpverleners waarop u een beroep hebt gedaan, leert mij, dat zij de
traditionele jeugdzorgers of psychologen zijn, die zich richten op het kind.
De meeste
gezondheidszorgers decontextualiseren de (gezondheids)problemen
van het kind om zo geen problemen te krijgen met de school, andere
instellingen, de overheid, maar ook met de ouders.
Zij gaan te werk vanuit onjuiste
uitgangspunten (hoe de omgeving met het kind omgaat, is juist van
doorslaggevende invloed op zijn gezondheid en herstel) en niet effectieve
behandelmethoden. Het resulteert in de aanpak: Lukt de behandeling niet, dan is
het de schuld van de patiënt zelf (het kind en zijn ouders). Hierdoor vrees ik
voor de effectiviteit van de hulp en behandeling, en dus ook voor de
ontwikkelingen op school.
Daar uw kind mogelijk niet
toegelaten wordt op een goede school wegens zijn gezondheidsproblemen, aangezien
te verwachten is dat zijn basisschool en de kind-ouderadviseur de VO-school hierover zullen informeren,
wordt u gedwongen hem te plaatsen op een minder goede school.
Wanneer daar zich
“gedragsproblemen” voordoen, zal de school uiteindelijk beslissen het kind naar
een andere, eventueel “speciale” school te sturen. Dat zijn vaak scholen van
twijfelachtige kwaliteit, die geen goede toekomst bieden aan het kind. Door
deze teleurstelling is te verwachten, dat uw kind nog bozer en opstandiger
wordt en zijn prestaties steeds lager zullen worden. Helaas werken de publieke
voorzieningen, zoals de meeste scholen, voor de regering en de overheid en die
hebben andere belangen en prioriteiten, dan de ouders.
Een alternatief kan zijn
dat u uw kind zo snel mogelijk probeert te plaatsen op een privéschool. Deze
scholen zijn meer geneigd kinderen binnen te houden, omdat ouders daarvoor
betalen.
Mijn advies aan u is, dat
u zich grondig verdiept in wat u zelf kunt doen met en voor uw kind om zijn
gezondheidsproblemen (ODD) te verlichten en zelf specialisten zoekt die u
kunt vertrouwen en het initiatief bij uzelf houdt.
Wat de behandeling
betreft, raad ik u aan de documenten die u toen van mij heeft gekregen goed
door te nemen.
Kort gezegd, wat uw kind nodig
heeft is dat zijn ouders:
1.een team vormen en
elkaar actief steunen.
2.duidelijk aangeven wat
zij van hem verwachten en waarom veranderingen in zijn denken en doen nodig
zijn. Hij doet en zegt heel onverstandige dingen, ook al is hij een verstandig
kind. Het overkomt hem en hij begrijpt (accepteert) dat helemaal niet. Het is
dan zeer belangrijk dat hij leert om op een verstandige manier sturing aan
zichzelf te geven. Als het niet goed gaat, maken zijn ouders hem hierop attent
en helpen hem anders te doen.
3.streng en coherent zijn in
hun eisen en sturing.
4.te werk gaan met veel
geduld, vriendelijkheid, liefde en wijsheid. Ouders werken naar geleidelijke
verbeteringen in een goede, liefdevolle verstandhouding.
5.in hun eigen gedrag, altijd
laten zien wat zij van hem verwachten.
6.permanent met het hem
bezig zijn en altijd beschikbaar.
7.hem inzicht geven in
situaties en wijsheid bij brengen. Bijvoorbeeld: Anderen kunnen heel boos
reageren op onverstandige dingen, die hij doet of zegt. Ga er niet op in. Zij
weten niet dat je er zelf last van hebt.
8.heel lang vol houden
(jaren). Vang zo goed mogelijk de onvriendelijkheid, de uitbarstingen en de
agressiviteit op.
U kunt dat. Daar twijfel
ik niet aan. Lukt dat u thuis, dan zal het buiten met uw kind snel beter gaan,
ook in de toekomst.
