maandag 9 juli 2018

Alleen met velen



Wanneer een moeder geconfronteerd wordt met overheidsdiensten, zoals de Kinderbescherming of Jeugdzorg , die zonder goede reden haar kinderen uithuis plaatsen, is de vrouw emotioneel volkomen hulpeloos. Het is alsof de vloer onder haar voeten is weggehaald.  Ze is verdwaald tussen pijn en wanhoop, zij voelt dat ze de controle over haar leven verloren heeft. Ze voelt de leegte, de angst en de stress. Er ontstaan twijfels over de reden waarom dit haar is overkomen. Ze heeft zo veel vragen. Waar is mijn kind? Wat gaat er gebeuren?

Het is moeilijk te verwoorden wat haar overkomt en wat zij voelt. Het is zo intens, zo gewelddadig en verwoestend. Ze heeft het gevoel alleen op de wereld te zijn.
Zij krijgt het gevoel dat niemand begrijpt hoe zij lijdt, dat niemand ware empathie toont  voor haar en voor wat haar overkomt.
In werkelijkheid tonen de mensen die haar kennen of naar haar luisteren alleen medelijden en sommige daarvan weten niet meer wat zij moeten denken. Er ontstaan twijfels over wat ze vertelt, over wat er met haar is gebeurd.

Wat te doen? Familie en vrienden vermijden haar. Sommigen omdat ze er niet in geloven, anderen omdat ze zo'n verdriet niet kunnen aanzien, weer anderen omdat ze geen moeilijkheden willen. 
En de moeilijkheden kunnen op vele manieren voorkomen: van plotseling een diep verdrietige moeder aan de deur hebben, die niet weet waar haar kind is, op zoek naar hulp en aandacht, tot moeilijkheden die kunnen voortvloeien uit het geven van hulp.

Maar bestaat er geen instantie of steungroep om deze moeders te helpen?
Nee. Het politieke en sociale systeem creëert steungroepen voor allerlei problemen, die de maatschappij erkent, maar niet voor dit.   
Er zijn groepen voor de meest uiteenlopende problemen, maar er zijn geen steungroepen voor moeders, vaders en grootouders bij wie overheidsinstanties hun kinderen op een wrede wijze hebben weggehaald.
En het is normaal dat dit zo is. Anders zouden ze erkennen dat hun geïnstitutionaliseerde praktijken problemen veroorzaken.
Maar het zijn geen gevallen van misbruik of verwaarlozing, wel gevallen van sociale vooroordelen, wraak van ex-echtgenoten, familieleden, buren  of anderen, die met een eenvoudig telefoontje naar de kinderbescherming of Jeugdzorg een gewelddadig proces in gang kunnen zetten.
Men kan zelfs 'gesignaleerd' worden door de school, omdat de ouder lastig of kritisch is en de leerkracht er genoeg van heeft, of omdat het kind vaak te laat op school komt, of omdat de ouder niet mee werkt aan een verwijzing van het kind naar het sbo.

Psychologische ondersteuning gericht op de problemen, die deze situaties veroorzaken, is er niet. Juridische ondersteuning bestaat bijna niet. Dit komt omdat elke psycholoog of advocaat die ermee instemt om deze moeders, vaders of grootouders officieel bij te staan, een reëel gevaar loopt lastig gevallen te worden door medewerkers van die overheidsinstellingen in de vorm van klachten indienen over hun werk. Technieken om te voorkomen dat ze deze moeders ondersteunen.

Geconfronteerd met al deze moeilijkheden, is het gevoel van hulpeloosheid en eenzaamheid van deze moeders een realiteit.
Het creëren van een georganiseerde groep moeders die in vergelijkbare situaties verkeren,  is belangrijk .Voornamelijk omdat ze moeten ontdekken dat ze eigenlijk niet alleen op de wereld zijn met hun probleem, verdriet en worsteling. Zo’n groep dient om zich getroost, vergezeld, gehoord en begrepen te voelen en ook om een plek te hebben waar hun verdriet verwoord kan worden, omdat iedereen, helaas, hetzelfde meemaakt en daardoor elkaar begrijpt. Je kunt je daar gesteund voelen.
Ouders alleen samen
Alleen op deze manier zullen zij in staat zijn om elkaar te helpen. Alleen op deze manier zullen zij hun krachten kunnen bundelen om gezamenlijk te vechten om hun kinderen terug te krijgen, om de bedreigingen het hoofd te bieden, om echt juridisch advies en psychologische ondersteuning te krijgen.
Zichzelf organiseren is belangrijk, zodat deze moeders met andere ogen bezien worden en vooral om naar internationale organisaties te kunnen gaan voor aanklachten en hulp.
©MJ

24.476 Views