Het gebeurt vaak dat ouders, in het bijzonder alleenstaande moeders, na 3, 4, 5 jaar fulltime strijd om hun kinderen thuis te houden of terug te krijgen en deze strijd keer op keer te verliezen, veel last krijgen van verdriet en angst. Zij herbeleven permanent wat zij eerder hebben meegemaakt en zijn daar iedere dag mee bezig. Deze ouders en hun kinderen maken een lange periode mee van toxische stress. Kinderen zien en voelen wat er met hun gezin gebeurt of zijn al uit huis gehaald en moesten bij vreemde mensen gaan wonen. Ouders voelen zich steeds wanhopiger, raken depressief en worden soms zelfs suïcidaal. Dit blijkt uit een recent wetenschappelijk onderzoek.
Spending time in foster care can have serious consequences for the health and well-being of children. But what about their mothers? The impact on women of being separated from their children is often overlooked because many of these moms have been accused of abuse and neglect, and don´t meet society´s standards of good parenting
Having a child taken into care has detrimental effects on mother´s health and well-being.
We found that among mothers who had a child taken into care, the number of mothers with depression, anxiety and substance use diagnoses was much higher in de years after their children were placed. After being separated from their children, these mothers had more physician visits, hospitalizations and prescribed-drug use.
One mother said: “Once they took her away…I went into a very deep, deep depression.
I didn´t talk to nobody…just wanted to be left alone.”
This study provides convincing evidence that foster care has detrimental effects on a mother´s health and well-being.
Previous research shows that mental illness, substance use and poverty are often the reasons why children in care are not returned to their families.
Bron:
Wall-Wieler E, Roos LL, Bolton J, et al
Wall-Wieler E, Roos LL, Bolton J, et al
Maternal health and social outcomes after having a child taken into care: population-based longitudinal cohort study using linkable administrative data
Journal of Epidemiology and Community Health 2017;71:1145-1151.
De verslechterde gezondheid van ouders, in het bijzonder van moeder en van kind, wordt door Jeugdzorg aangevoerd bij de Rechtbank als een zwaarwegende reden om kind en moeder definitief uit elkaar te halen. Nooit wordt overwogen, dat moeder en kind (mogelijk) heel ziek zijn geworden door de zeer stresserende situaties, die zij hebben meegemaakt vanaf het moment dat zij in contact kwamen met Jeugdzorg, Kinderbescherming en de Rechtbank.
De verslechterde gezondheid van ouders, in het bijzonder van moeder en van kind, wordt door Jeugdzorg aangevoerd bij de Rechtbank als een zwaarwegende reden om kind en moeder definitief uit elkaar te halen. Nooit wordt overwogen, dat moeder en kind (mogelijk) heel ziek zijn geworden door de zeer stresserende situaties, die zij hebben meegemaakt vanaf het moment dat zij in contact kwamen met Jeugdzorg, Kinderbescherming en de Rechtbank.
Dat wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond, dat het beleven van toxische stress bij kinderen, maar ook bij volwassenen, kan leiden tot ernstige gezondheidsproblemen, blijkt niet relevant te zijn. Voor Jeugdzorg en Rechtbank is moeder en/of kind ziek, of is er sprake van zware pathologie en het hoe en wat doet hier niet ter zake. Een simpele conclusie wordt getrokken: de ouder, meestal de alleenstaande moeder, mag niet voor haar kind zorgen.
Aan de juistheid van dergelijke beweringen wordt bovendien niet getwijfeld. Onderzoek, uitgevoerd door betrouwbare specialisten door ouders of hun advocaat gekozen, wordt onmogelijk en zinloos gemaakt door Jeugdzorg en Rechtbank. De beweringen van Jeugdzorg zijn altijd voldoende. Tenslotte doet men daar niet aan waarheidsvinding.
Wanneer ouders mij vragen wat zij hieraan kunnen doen, gezien het feit dat ook hun advocaten zo goed als nooit iets lukt, plaatsen zij mij in een moeilijke, uiterst pijnlijke situatie. Er is namelijk niets aan te doen!
De zogenaamde kinderbescherming is altijd en overal al zo geweest. Heel, heel verschrikkelijk, en dat is wel bekend.
Dit is aangetoond door een wetenschappelijk onderzoek uit 2006
Methods: We used national register data for almost one million people: 22,305 former child welfare clients who had experienced interventions before their teens, 955,326 general population cohort peers and 12,240 inter‐country adoptees. Multivariate Cox regression models were used to estimate risks of hospitalization for suicide attempts and psychiatric disorders from age 13 to age 18–27.
Results: Former child welfare clients were in year of birth and sex standardized risk ratios (RRs) four to five times more likely than peers in the general population to have been hospitalized for suicide attempts. They were five to eight times more likely to have been hospitalized for serious psychiatric disorders in their teens, four to six times in young adulthood. High excess risks were also found for psychoses and depression. Individuals who had been in long‐term foster care tended to have the most dismal outcome. Adjusting for birth parents’ hospitalizations with a psychiatric diagnosis or for substance abuse, and for birth‐home‐related socio‐economic factors, reduced excess risks to around twofold.
Conclusions: Irrespective of issues of causality, findings suggest that former child welfare/protection clients should be considered a high‐risk group for suicide attempts and severe psychiatric morbidity. Results have substantial practice implications for mental health and social agencies serving this group in adolescence and/or young adulthood.
Bron: Vinnerljung, B. , Hjern, A. and Lindblad, F. (2006), Suicide attempts and severe
psychiatric morbidity among former child welfare clients – a national cohort study.
Journal of Child Psychology and Psychiatry, 47: 723-733.
Soms, achteraf, jaren later, hier en daar, wordt wel erkend dat het heel slecht was, maar daar hebben kinderen en ouders niets aan.
Het enige dat het echt zou helpen is, dat ouders zich verenigen, openheid geven over wat er gebeurt en openheid eisen. Geheimhouding biedt geen bescherming aan kinderen en hun ouders. Ouders zouden zich moeten verenigen in een sterke organisatie, die zij zelf runnen en van daaruit actievoeren. Ouders kunnen ook hun zelfrespect weer terugkrijgen en geen ouder
of kind langer alleen laten. Iedere keer actievoeren, openheid geven en openheid eisen.
Zo kan ook aangetoond worden wie nu echt voor het belang van het kind staat en strijdt.
Zie ook:
1. The Impact of Continued Contact with Biological
Parents upon the Mental Health of Children in Foster Care.
McWey, Lenore M., Alan Acock, and Breanne Porter. “The
Impact of Continued Contact with Biological Parents upon the Mental Health of
Children in Foster Care.” Children and youth services review 32.10
(2010): 1338–1345. PMC. Web. 26 June 2018.
2. Maternal Mental Health after Custody Loss and Death of
a Child: A Retrospective Cohort Study Using Linkable Administrative Data
Elizabeth Wall-Wieler, MSc, Leslie L. Roos, PhD, James Bolton, , , ...The Canadian Journal of Psychiatry
3. Suicide Attempts and Completions among Mothers Whose
Children Were Taken into Care by Child Protection Services: A Cohort
Study Using Linkable Administrative Data.
Wall-Wieler E, Roos LL, Brownell M, Nickel N, Chateau D, Singal D. The Canadian Journal of Psychiatry
