ODD - Liefde en straf

De behandeling van “oppositioneel-opstandige gedragsstoornis” en “aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit” (ODD/ADHD) bij Child Support, ligt verhankerd op liefde en bescherming. Uiteraard vraagt dat om veel uitleg. Het voordeel hiervan is dat het glashelder wordt.

Uit:

Het behandelprogramma ODD/ADHD. 3e versie. ©Child Support 

Het Ouderswerkboek ODD/ADHD. 3e versie. ©Child Support

                              Liefdetherapie? 
                             Het klinkt belachelijk. Mee eens.Maar:

                             Wat gebeurt er als iemand, in uw beleving, onaardig en onvriendelijk tegen u 
                             doet?
                             Wordt u geïrriteerd, boos of verdrietig? Dat bevordert dan niet erg 
                             de communicatie.
                            EN: 
                             Wat gebeurt er als iemand u benadert op een aardige en vriendelijke manier?
                             Voelt u zich tevreden, ontspannen en meer bereid om naar die persoon te   
                             luisteren? Dat bevordert wel de communicatie.

                              Emoties en gevoelens (zoals uitingen van liefde) zijn de krachtigste middelen waarover wij 
                                    beschikken bij het behandelen van een kind. Wij gaan dus ouders helpen uitingen van liefde 
                                    doelbewust en systematisch in te zetten in het behandelproces, als behandelstrategieën.

                             Wij reageren dus niet meteen geïrriteerd of boos. Wij stellen ons eerst de 
                             vraag: “Wat is hier wijsheid om te doen, redenerend vanuit het belang van 
                             mijn kind, mijn eigen belang en mijn therapeutische kennis?”
                             Hopelijk is het antwoord: “Ik bedenk een aanpak die het kind (en mijzelf) 
                             kalmeert en hem een gevoel geeft van veiligheid.”

                       Uitingen van liefde verlagen vaak de stress en zijn fantastische gedragsbeïnvloedende middelen.

                                   

                             Wordt het kind gestraft?

                             Niet echt. Maar er gebeurt ook niet wat het kind wil en waarvan u, als ouder, 
                             vindt dat het niet mag.
                             Als ‘straf’ en als beloning, gebruiken wij emoties en gevoelens. Dat doen wij 
                             altijd, maar bij de behandeling moeten wij het heel bewust toepassen.
                             Wij creëren eerst met veel zorg en geduld een sfeer, waarin het kind zich 
                             altijd geliefd voelt. Ook wanneer hij zich heel vervelend gedraagt. Wij laten 
                             het kind genieten van bescherming en liefde. Dat is ook emotioneel belonen.
                             Een emotionele straf kan zijn een wat afstandelijke, niet erg responsieve 
                            houding van ouders.
                             Het voordeel is dat het kind voelt dat er iets veranderd is bij zijn ouders, naar 
                             aanleiding van het gebeuren, en dat hij er iets aan moet doen om weer geliefd 
                            te worden.
                             Met deze aanpak veranderen wij de gevoelens, gedachten en het gedrag van 
                            het kind. Ondertussen zijn wij zelf aan het veranderen.

                            Zie ook publicatie van Child Support:“Het mooist is als u er op reageert met liefde, tederheid en zachtheid”

 1739 pageviews

“Verstandelijke handicap”?

Volgens de Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, is in 2011 47,8% van de totale kosten voor “Psychische stoornis” uitgegeven aan “Verstandelijke handicap, inclusief syndroom van Down.” Aan de twee minst voorkomende stoornissen is bijna even veel uitgegeven als aan alle andere “Psychische stoornis” samen.

Dat betekent, dat van de 2.817 miljard euro die de psychische gezondheidzorg kostte, 1.348 miljard euro werd besteed aan de zorg voor 2% van de kinderen.

Kosten van Ziekten in Nederland 2011. Totale kosten (miljoen euro), constante prijzen 2011
Gegenereerde kostentabel.

Leeftijd: 0-19	0	1-4	5-9	10-14	15-19	0-19	%
Dementie	0,0	0,0	0,0	0,0	0,0	0,1	0,0
Schizofrenie	0,0	0,0	0,0	0,1	18,4	18,5	0,7
Psychotische stoornissen exclusief schizofrenie	0,0	0,0	0,0	2,2	33,4	35,7	1,3
Depressie	0,0	0,5	1,2	17,7	65,0	84,4	3,0
Angststoornissen	0,2	2,2	10,5	27,5	57,2	97,4	3,5
Persoonlijkheidsstoornissen	0,0	0,0	0,2	2,3	43,1	45,6	1,6
Afhankelijkheid van alcohol en drugs	0,1	1,8	0,2	3,7	57,5	63,3	2,2
Overige psychische stoornissen	11,9	158,9	321,7	342,1	289,8	1.124,5	39,9
Verstandelijke handicap, inclusief syndroom van Down	1,5	127,4	256,7	396,2	566,1	1.347,8	47,8
Totaal	13,7	290,7	590,6	791,7	1.130,6	2.817,3	100,0
Percentage	0,5	10,3	21,0	28,1	40,1	100,0

Het aandeel van de kosten weergegeven in deze tabel in totale kosten van de gezondheidzorg (Zorgrekeningen CBS) is 3,2% in 2011. Bedragen zijn in miljoen euro.

Bron: RIVM Kosten van Ziekten database 2013, www.kostenvanziekten.nl

Referentiecode: kvz_v2l1b1p4r3c1i0t1j1o3y6a30g0d205s54z0f0w2

Ter Verduidelijking:

Bron: Concise guide to Child and adolescent psychiatry. Third Edition. Mina K. Dulcan, M.D

Het valt hierbij op, dat Mild en Moderate Mental retardation het meest voorkomt bij kinderen uit lage en erg lage sociaal-economische klassen. Oftewel, hoe lager het sociaal-economische status van het gezin, hoe vaker het voorkomt bij hun kinderen.
Severe en Profound Mental retardation (samen 0,1%) komt bij alle sociaal-economische klassen evenveel voor.

Zie Ook:

• "Is mijn kind zwakbegaafd?" 
• "Plasticiteit van de hersenen"

ADHD?

Ouders worden soms wanhopig van de onzin, die vaak verteld wordt over ADHD. Veel van wat ik hun over ADHD vertel en de grondslag van de behandeling die aangeboden wordt, is door Dr. Gabor Mate glashelder geformuleerd op YouTube:

Gezond verstand

Bij de behandeling worden, op een geïntegreerde wijze, het gedachtegoed en de kenmerken van veel therapeutische modellen toegepast, bijvoorbeeld: Psychoeducatie, Mediatietherapie, Cognitieve Gedragstherapie, Speltherapie, Cognitieve herstructurering, Aandachtgerichte Cognitieve Therapie (Mindfulness-Based Cognitive Therapy/MBCT), Steunende en Structurerende Therapie, Dialectische therapie, kunstzinnige therapie en in het bijzonder gezond verstand. (Behandelprogramma …. Derde Editie. Child Support)

Dat is zo bij het werken met een cognitief sterke jongen in groep 6 ( 9 jaar), die zijn rekenwerk in de klas bijna nooit afkrijgt en bij het werken met een meisje in groep 5, dat nooit lacht en dat als haar iets niet lukt bij rekenen (wat vaak gebeurt) heel gestrest en boos wordt.

Zo gaan wij ook te werk bij een meisje met een heel hoge IQ-score, dat niet doorzet als zij het gevoel krijgt dat het niet duidelijk is en zo gaan wij ook te werk bij een 17-jarig 5 havo jongen, zonder vrienden, met complexe problematiek. Vaak wordt materiaal ontwikkeld voor een bepaald ‘patientje’, voor een bepaalde sessie, dus ook voor de 17-jarig jongen.

Klik op de link hieronder:

https://drive.google.com/file/d/0B-H4F639c4sXQzgzLVc0WjlVR28/edit?usp=sharing

Ik wil weg van hier, het liefst gisteren

Ik zit op een ghettoschool. Ik was niet goed genoeg op mijn vorige school, kreeg ook geen kans.

Toen zij zich ging inschrijven op haar nieuwe school moest zij huilen.

Als je hier iets zegt, gaan de docenten je als een debiel behandelen, ook tegen je schreeuwen. Zij doen grof, heel grof tegen leerlingen. Niet alle docenten, maar de meeste wel. Je kunt geen mening geven. Zij beledigen de kinderen. De docenten spreken de kinderen op een onaardige manier aan. Zonder enige aanleiding daartoe, wordt tegen je gezegd: “Je hebt zeker de nodige spullen niet bij je.” Overal lopen rokende leraren rond.

De meeste kinderen zijn aardig, maar reageren tegen de docenten heel brutaal en agressief. Er zijn veel incidenten, waardoor vaak de hele groep moet nablijven. Dat is niet leuk. Het is een totaal ander milieu dan op mijn vorige school.

Er wordt veel geschreeuwd, gescholden en gevochten. Het is onveilig.

Zelfs de pauze is onaangenaam. Hier moeten de leerlingen in de pauze naar buiten, zelfs als het sneeuwt en de toiletten worden op slot gedaan. Wanneer kinderen echt naar het toilet moeten, moeten zij dat vragen en uitleggen.

Alle leerlingen klagen over de school. Kinderen zijn het zat. De meisjes. De jongens vinden het ook niet leuk, maar blijven met hun vrienden. Er zijn ook kinderen die het niet erg vinden. Van anderen hebben hun ouders geen belangstelling voor wat er op school gebeurt. Ik wil weg van hier, liever gisteren. Door de school ben ik onrustig geworden, snel geïrriteerd, heb veel last van buikpijn. Ik vind mezelf dom.

Zij was een heel levendig kind. Nu is zij erg teruggetrokken en maakt geen contact met andere kinderen.

Duizenden kinderen worden gedwongen om onderwijs te volgen, dat zij niet willen en dat geen of weinig kwaliteit heeft. “Moet ik vier jaar naar school gaan om te leren koken en schoonmaken?” , was wat ik een poosje geleden van een geïrriteerd meisje te horen kreeg. Zij weet dat zij geen keuzes heeft na jaren Cito-toetsen waarin zij en vele duizenden kinderen met haar, iedere keer opnieuw, de vernedering van slechte scores moest ondergaan. Ik zie nog de blonde, stevige jongen van jaren geleden die in de klas opstond en luid en krachtig schreeuwde: ”Ik kan het niet, ik doe het niet,” en wegliep.