Het is wat je (bewust en actief) kinderen aandoet
Alles doet vermoeden, dat jeugdzorg, justitie,
gezondheidszorg, professionals en vakorganisaties van mening zijn, dat het
onder toezicht stellen en het uithuisplaatsen van kinderen en het opsluiten in
gevangenissen van adolescenten geen erg stresserende gebeurtenissen zijn en ook
niet leiden tot veel gezondheidsproblemen, in het bijzonder mentale
stoornissen.
Ieder jaar worden er vele duizenden kinderen en
adolescenten in deze situaties geplaatst en niemand die daar iets van zegt of
onderzoek doet naar de effecten daarvan op kinderen en ouders.
Wel is bekend, dat meer dan 90% van de adolescenten die
ooit in de gevangenis hebben gezeten, lijdt aan een of meer mentale stoornissen.
Over de effecten op de gezondheid van kinderen op het uit huis zijn geplaatst
en door pleegouders verzorgd, is niets bekend. Gezien de zeer jonge leeftijd van deze
kinderen en de erg stresserende situaties waarin zij geplaatst worden, is te
verwachten, dat de mentale gezondheid van deze kinderen zeer slecht is. Dat is
vanuit morele overwegingen onacceptabel.
Een recent wetenschappelijk onderzoek van McCrory (1)
onderstreept nogmaals, dat het beleven door kinderen van nare situaties (adversity) leidt tot veranderingen in de
hersenen, toenemende gevoeligheid voor stress en voor het ontwikkelen van
mentale stoornissen.
“There is a substantial body of evidence
suggesting that exposure to early adversity, including institutionalization and
maltreatment in a community setting, alters the neural reactivity of the threat
system, even in ´healthy´ children / adolescents who are not presenting with a
psychiatric disorder.”
Onafhankelijk van door wie en de reden waarom kinderen in
erg nare en stressvolle situaties worden geplaatst, blijft dit kindermishandeling.
(1) J. McCrory,
Mattia I. Gerin, and Essi Viding. (2017) Annual Research Review: Childhood
maltreatment, latent vulnerability and the shift to preventive psychiatry- the
contribution of functional brain imaging. University College of London
