(3 van 3)
"Ik had al veel meegemaakt met mijn dochter, die nu 24
jaar is. Ze hebben toen gezegd dat moeder een slecht persoon was, dat ik mijn
dochter geen vrijheid gaf. Ze namen het voor haar op, al kwam zij steeds veel
te laat thuis voor haar leeftijd. Ze ondermijnden mijn gezag als moeder. Mijn
dochter kreeg de steun van die mensen, tegen mij. Dat deden zijn ook in de
rechtszaal en de rechter bepaalde dat mijn dochter tot haar 18e
ergens anders mocht wonen en eigen geld kreeg. Je wordt in de rechtszaal
respectloos behandeld, je kind wordt van je weggehaald en aan zichzelf
overgelaten. Het werd niet beter. Mijn dochter ging wonen bij een vriendin,
deed wat zij wilde, maar toen het daar niet meer goed ging, kwam zij terug bij
mij. Zij deed niets en ik mocht ook niets doen. Ze werd zwanger. Zij ging weer
weg en keerde later weer terug, om haar baby bij mij te krijgen. Nederland is
een boetedoening.
Zo veel inmenging hier. Als mijn dochter naar mij had
geluisterd, studeerde zij nu nog.
Nu heeft zij een baby, geen opleiding en zit niet op
school. Zij is alleen. Wat zal er van haar en haar kind worden?
Na veel strijd, de laatste keer dat mijn dochter
thuiskwam om 9 uur ´s avonds, zij was toen 15 jaar, heb ik haar een pak slaag
gegeven. Ze ging naar buiten en belde de politie. Toen is alles begonnen:
Jeugdzorg, maatschappelijk werkers, rechters, vriendin, niet naar school, weer
terug en een baby in haar armen.
Bij de rechtbank zei de rechter,
dat ik niet wist hoe ik voor mijn dochter moest zorgen.
Ik wilde haar helpen een goede
toekomst op te bouwen, maar de rechter beledigde mij en zei dat ik het niet
goed deed. Mijn dochter wilde doen wat andere meisjes deden. Zij zag mij als
een tegenstander. Ik kreeg geen steun.
Mijn gezondheid is niet sterk. Ik had vaak veel pijn in mijn
onderbuik en mijn menstruatie was erg ongeregeld. Ik had last van cysten en ging
daarvoor vaak naar mijn huisarts. Hij wilde mij niet doorsturen naar een
specialist en adviseerde mij oefeningen te doen. Na drie jaar stuurde hij me
naar het ziekenhuis. De specialist bracht iets in mijn vagina in en na een paar
minuten was hij klaar met zijn onderzoek. Hij vroeg mij hoe ik nog leefde. Ik
had twee grote cysten, die ieder moment konden barsten. Binnen 2 weken was ik
geopereerd. De specialist, uit Servië, vertelde, dat als ik de Nederlandse nationaliteit en
geld zou hebben, hij mij zou adviseren een advocaat te zoeken en de huisarts
ter verantwoording te roepen. Hij vertelde dat huisartsen afspraken hebben met
verzekeraars om patiënten niet door te sturen naar specialisten. Mijn huisarts
heeft dat drie jaar lang uitgesteld.
De specialist vertelde, dat
patiënten vaak heel ziek zijn als zij door een specialist worden gezien en
velen sterven door te lang uitstel van behandeling. “Uw huisarts heeft u bijna
vermoord,” vertelde hij."
