Misschien heeft hij of zij het nodig.
Of hebben wij daar geen tijd en geduld voor?
Wanneer een kind of adolescent aandacht vraagt, kan dat ons doen
besluiten om meer te investeren in het versterken van de binding tussen ouders
en kind. Dat zou heel verstandig zijn en leiden tot vragen als: hoe doe ik dat?
Het
kan ook zijn dat “aandacht vragen” een signaal is voor bijvoorbeeld pijn en wij
ons dan moeten afvragen wat de reden daarvan zou kunnen zijn.
Vraagt het kind letterlijk aandacht (wil het praten, naast ons zitten, knuffelen,
samenspelen, etc.), stoort het kind of adolescent ons of moeten wij steeds op hem letten, daar er van alles kan gebeuren,
ook gevaarlijke dingen?
Stellen
wij onszelf werkelijk gerust met de gedachte: “Het gaat wel weer over.”
Soms
begrijpen wij het kind of de adolescent niet
en weten wij niet wat we moeten doen.
Het is dan wijsheid om niet te lang te wachten met de best mogelijke specialist
te zoeken, of meerdere, en met hun in gesprek te gaan over uw vragen.
