vrijdag 30 september 2016

ABSOLUUT ONJUIST




Hoe gaat het met uw zoon?
Het gaat goed. Bij mij thuis gaat het gewoon heel goed.

En op school, wat vertelt de leerkracht?
Ik hoor niks van school. Dus het gaat goed.

Heeft de leerkracht of de school dan met u gesproken over de mogelijkheid uw zoon in het regulier onderwijs te plaatsen?
Nee. Ja, hij heeft wel moeite met het opvolgen van regels. Maar dat is kindeigen.

Maar is dat reden genoeg om uw zoon in het speciaal onderwijs te houden?
Ik heb daar geen probleem mee. Het zijn kleine groepen.

(Gesprek 3 maanden na sluiting van behandeling.)

Wat kan de verklaring zijn voor het feit, dat de overgrote meerderheid van de kinderen die in het speciaal onderwijs zitten (REC 4, vroeger bekend als scholen voor zeer moeilijk opvoedbare kinderen/zmok  en moeilijk of zeer moeilijk lerende kinderen/ZMLK) daar blijven tot aan het eind van hun leerplicht?
Twee mogelijkheden:
a.Het speciaal onderwijs is er niet op gericht de kinderen, die daar geplaatst zijn, te behandelen.
b.Het speciaal onderwijs is niet in staat om hun kinderen te behandelen.

Het antwoord van “het systeem” is een ander en luidt, al meer dan 50 jaar: “Een licht verstandelijke beperking is een blijvende beperking”. Bron: GGD Amsterdam. “Hoe wordt een licht verstandelijke beperking gemeten”.
In ditzelfde document is te lezen: “Of iemand moeite heeft met leren, hangt af van het IQ. Bij mensen die moeilijk leren, ligt het IQ tussen 50 en 85.”)  
Anders gezegd, de IQ is bepalende, een IQ “dat hebt je of hebt je het niet” en behandeling van een psychische stoornis zou niet leiden tot significante verbeteringen. DAT IS ABSOLUTE ONZIN EN GEHEEL ONJUIST.

Het internationaal wetenschappelijk onderzoek van de laatste 20 jaar “It Is a Mystery” in het onderwijs en in de jeugd- en gezondheidszorg.
Wat “het systeem” kinderen aandoet en ontneemt, is bijna onbeschrijflijk. 



13182 Views



dinsdag 27 september 2016

Verwaarlozing en mishandeling




Kinderen in het speciaal basis- en voortgezet onderwijs, cluster 4 en 3, zijn daar geplaatst, omdat zij lijden aan een of meer (psychische) gezondheidsaandoeningen, waarvoor zij niet effectief behandeld werden. In 2013/2014 waren het 50 duizend kinderen. In 2008/2009 waren het nog 22 duizend.

Na dure en lange administratieve procedures, meestal tegen de zin van de ouders, zijn deze kinderen in het speciaal onderwijs geplaatst, omdat het de GGZ-instellingen en het regulier onderwijs niet gelukt is hen succesvol te helpen.

Te verwachten zou zijn, bijvoorbeeld, dat in het speciaal onderwijs deze kinderen na maximaal 2 jaar van kwalitatieve en intensieve top-behandeling, in het regulier onderwijs terug geplaatst zouden kunnen worden. Noch het een noch het ander gebeurt. Voor de overgrote meerderheid van deze kinderen is het speciaal onderwijs het eindstation.

Door het falen van het beleid en de voorzieningen zullen deze kinderen hun leven geruïneerd zien.
Niet alleen deze kinderen, maar ook de samenleving als geheel lijdt onder deze vormen van verwaarlozing en mishandeling.

Bron: CBS



13075 Views



vrijdag 23 september 2016

Kritisch, zelfstandig denken




Alleen doet hij niets. Zit op zijn stoel voor zich uit te staren, legt zijn hoofd op de tafel, kijk naar achteren, naar links en rechts,  gaat iets inkleuren, vervalt in een soort lethargie, friemelt met zijn potlood, laat dat vallen, volgt alles wat er beweegt in de klas, meestal met een glimlach op zijn gezicht. Komt de leerkracht even langs, gaat deze bij het kind zitten en doet deze aardig, dan gaat het kind werken en maakt één som. Gaat de leerkracht weg, dan stopt het kind met werken, legt zijn gezicht op tafel …

Hoe wordt in het onderwijs, in de klas, het kind geholpen?
Het kind wordt vaak geïsoleerd, tussen houten planken of een piepschuim beschutting, krijgt een koptelefoon op en moet aan het werk. Het kind doet nog steeds niets.
Dat doet zich al maanden voor en het gaat nog een of twee jaar gewoon door.
Hoe gaat het verder?
De onderwijsprotocollen treden in werking en er wordt een dossier opgebouwd. Uiteindelijk wordt het kind met een grote schoolachterstand in het speciaal onderwijs geplaatst, onafhankelijk of het wel of niet gemiddeld scoort op een intelligentietest.

De onwetendheid en het gebrek aan kritisch, zelfstandig denken in het onderwijs werkt vernietigend voor duizenden kinderen.


13001 Views


dinsdag 20 september 2016

Is een “passende onderwijsplek” pamperen?





Het pamperen in het regulier en speciaal onderwijs is hatelijk.  Het is bedoeld als en leidt tot uitsluiting van kinderen. Kinderen en jongeren worden niet gestimuleerd en de voorzieningen zijn er niet op ingesteld om eisen te stellen, aan zich zelf en aan anderen, maar om zich aan te passen, zich te conformeren, ook aan de selectie, die toegepast wordt door de overheid. 



12961 View