vrijdag 8 september 2017

Verder met ODD


Sarah (niet haar echte naam) is een blond meisje van 4 jaar met een vrolijk gezichtje, dat werkelijk nooit stil staat. Zij stelt zich negatief op, wil alleen haar eigen zin doen, wordt vaak boos en ook fysiek agressief. ”Er valt met haar geen land meer te bezeilen”.
Na twee maanden behandeling is de situatie sterk verbeterd, ook voor haar ouders. Soms worden vragen van ouders schriftelijk beantwoord, zoals deze.

T.b.v.: THUIS

A.Vraag: “Wat als zij over haar grens van vermoeidheid heen is? Dan vertoont ze vaak hyper gedrag.”

1.Anticiperen: Sarah helpen tot rust te komen (Sarah omhelzen, vriendelijke stem en
gezichtsuitdrukking, haar lichaam tegen dat van u laten ontspannen. Voel de warmte. Niet opgeven bij verzet, Sarah bepaalt niet wat u doet.)
a.Inzicht geven: Je hebt veel gespeeld. Je wordt moe. Dat is niet zo fijn.
b.Advies geven of verzoeken: Ga nu iets rustigs doen.
c.Ondersteunen bij uitvoeren: “Kom, wij gaan samen iets rustigs doen. Fijn tegen elkaar aan zitten, heel stil met de oogjes dicht. Ik lees een verhaal aan je voor.”
Rustig knuffelen.
Een spelletje doen.
Even liggen.
Kleuren.
Puzzel maken.

2.Remediƫren: Sarah helpen tot rust te komen (Sarah omhelzen, vriendelijke stem en gezichtsuitdrukking, haar lichaam tegen dat van u laten ontspannen. Voel de warmte. Niet opgeven bij verzet, Sarah bepaalt niet wat u doet.)
“Je bent nu erg moe en dat is niet zo fijn voor je.
Kom, wij gaan samen iets rustigs doen. Fijn tegen elkaar aan zitten, heel stil met de oogjes dicht.
Ik lees een verhaal aan je voor.”
Rustig knuffelen.
Een spelletje doen.
Even liggen.
Kleuren.
Puzzel maken.

B.Wat te doen bij negatieve houding en verzet
Sarah omhelzen, vriendelijke stem en gezichtsuitdrukking, haar lichaam tegen dat van u laten ontspannen. Voel de warmte. Niet opgeven bij verzet, Sarah bepaalt niet wat u doet.
Doorvragen: “Gaat het beter? Wil je alsjeblieft dat doen voor mama?”

C.Wat te doen bij brutaal gedrag en uitdaging
Het kind bewust maken van wat er gaande is en onze mening geven:
-“Wat je doet/zegt, is niet zo aardig.” 

Het kind vragen en vertellen wat hij anders kan doen:
-“Wil je alsjeblieft aardig doen?
-“Je kan ook dat doen/zeggen? Dat zou fijne zijn.”

Een keer herhalen:
-“Nee. Stop alsjeblief. Doe aardig, doe lief.”

Verbreken van contact en communicatie:
Afstandelijk doen, geen irritatie laten merken, afstand van haar nemen, haar ontwijken. Sarah tot rust en bezinning laten komen.
Afstandelijk en ontwijkend reageren op niet vriendelijke toenadering door Sarah.

Herstellen van contact en communicatie:
Bij vriendelijke poging tot herstel van de communicatie door Sarah, vriendelijk opvangen en sturing geven (Sarah, wil je alsjeblieft volgende keer gewoon aardig en beleefd doen? Dat hebben wij dan afgesproken.)

D.Wat te doen bij verbaal of fysiek agressief of gevaarlijk gedrag
Agressie is onacceptabel, moet onmiddellijk gestopt worden door Sarah zelf of de aanwezige volwassene, goedschiks of kwaadschiks:
-“STOP! (Hoge stem, boos gezicht) Let op wat je doet. Hoe durf je dat te doen/te zeggen? Ga onmiddellijk naar je kamer.”
-Doet Sarah dat niet, dan wordt zij onmiddellijk daar naartoe gebracht. De volwassene blijft in de kamer, onafhankelijk van de wil van Sarah. Zij wordt beschermd, ook als wij boos zijn op haar en zij op ons. Wij houden van haar, onvoorwaardelijk.
-Contact en communicatie is verbroken. Wij houden afstand van Sarah. Wij laten Sarah tot rust en bezinning komen.
-Wij doen afstandelijk en reageren ontwijkend op niet vriendelijke pogingen tot toenadering door Sarah.
-Op vriendelijke poging tot herstel van de communicatie door Sarah, reageren wij vriendelijk en geven sturing (Sarah, wil je alsjeblieft volgende keer gewoon aardig en beleefd doen? Dat hebben wij dan afgesproken.)

Als wij dat doen, dan zijn wij bezig met het behandelen van de ernstige (psychische) gezondheidsproblemen van Sarah. Doen wij dat niet, iedere dag, permanent, dan laten wij een ziek kind aan haar lot over.
Zorgen wij goed voor Sarah, dan zien wij verbeteringen bij haar. Haar gemoedstoestand, plezier en sociale contacten verbeteren en worden veel aangenamer. Wij blijven volhouden tot Sarah een gelukkig en gezond kind is.
Behandeling betekent veranderingen in het lichaam van Sarah tot stand te brengen, in dit geval in haar hersenen. Dat is mogelijk, zonder twijfel.
Voor ons, als ouders/cotherapeuten, zijn rust, geduld, kennis en plezier absoluut noodzakelijk. Wij zijn de voorbeelden voor het kind, het kind leert van ons en reageert (past zich aan) op ons.
De eerste prioriteit bij de behandeling is dan ook de eigen gezondheid van de ouders. Let goed op. Zorg heel goed voor rust, ontspanning, liefde, hulp en een eigen leven.

Het kind word wat wij hem geven.
Wij worden wat wij onszelf aandoen.
  

T.b.v.: LOGOPEDIE

A.Als ik Sarah volg verliest zij zichzelf in clownesk spel. Als ik de leiding neem, haakt Sarah af.

B.Als ik Sarah bijvoorbeeld vragen stel, geeft zij geen antwoord, maar bedenkt een ander onderwerp (vermijding). Als ik bijvoorbeeld iets vertel of iets uitleg, doet ze haar duim in haar mond en luistert ze niet meer.”

Voorstel:  Vriendelijk maar duidelijk directief omgaan met Sarah.
-Zich niet laten manipuleren door Sarah.
-Afstand nemen van Sarah als zij zelf wil bepalen. Wij trekken ons terug, plegen passief verzet, wij blijven stil staan/zitten, doen onverschillig, draaien ons om en gaan iets opruimen, … tot Sarah het gevoel heeft, dat niet meer met haar wordt gecommuniceerd.
-Compromisvoorstel doen. Zullen wij dat doen en daarna dat?

Dat is een training: “Instructies van de volwassene volgen.” Wij trainen het kind door dit steeds toe te passen, op dezelfde manier, tenzij duidelijk is dat het niet werkt. Dan moeten wij andere strategieĆ«n bedenken voor de training.

C.Op de groep kan ik beter contact met Sarah maken en staat zij meer open voor communicatie en sturing. Ik heb het idee dat dat komt omdat de nadruk van de doelen minder aanwezig is en zij zich dan veiliger voelt.”

Reactie: Het contact met Sarah is inderdaad effectiever als het in een groep van kinderen
gebeurt en bij een groepsactiviteit. Sarah heeft dan minder de neiging om zich te
verzetten tegen de volwassene omdat zij doet wat de andere kinderen doen.

Aanvullende adviezen:
-Sarah meer laten werken met andere kinderen om te compenseren wat verloren gaat als ook individueel met haar gewerkt wordt.
-In de groep Sarah aanprijzen. Wij proberen wat hier goed gaat te overbrengen naar andere situaties. Bijvoorbeeld: Ik vind het heel fijn dat je het zo goed doet, met de andere kinderen en met mij. Als wij weer alleen samen zijn, wil ik graag dat je het ook zo goed doet.


F.Cunha          
Hoofdbehandelaar basis geneeskundige geestelijk gezondheid(BIG)
Ontwikkelings- en gezondheidspsycholoog
Kinder- en Jeugdpsycholoog (NIP)
Onderwijsspecialist
Supervisor Kinder- en Jeugdpsycholoog (NIP)



19.502 Views

donderdag 31 augustus 2017

Child Support stopt per 31 augustus 2017


De laatste 10 jaren waren fantastisch. Een zeer bewogen periode. Hiervoor liggen de 33 jaar bij het ABC, waarvan de eerste 10 jaar zeer boeiend en leerzaam waren. Toen was Nederland op zijn best, in de jaren 70. Het ging om emancipatie en democratisering.

Bij Child Support heb ik geleerd wat ik nu de moeite waard vind om te weten over gezondheidspsychologie. Met veel plezier heb ik alles ingezet wat ik had om het vertrouwen te verdienen van de medemensen, die mijn hulp zochten, voor zichzelf of voor hun kinderen. Ik ben hen daar immens dankbaar voor. Dank u. Ook de mensen, die mij geholpen hebben.

Het is mij niet gelukt kritische, vooruitstrevende collega’s, gewone burgers en slachtoffers van onverantwoorde praktijken te bereiken en tot actie te motiveren. Wij zijn gevangen genomen. Daarnaast is het bestuurlijke, sociale en wetenschappelijke klimaat de laatste 20 jaar toxischer geworden. Een andere reden om te stoppen is, dat de tijdsinvestering en de inkomsten voor vrijgevestigde gezondheidsdeskundigen steeds verder uit elkaar zijn gaan lopen en dat ik 69 jaar ben geworden. Het is nu tijd om te stoppen.

De praktijk van Child Support aan de Oudezijds Voorburgwal sluit definitief, maar in de loop van 2018  zullen wij proberen ons werk en kennis in dienst van onze medemensen voort te zetten. Het accent komt te liggen op publiceren en het organiseren van bijeenkomsten met een sterk innoverend, vooruitstrevend karakter.
In bepaalde omstandigheden blijft hulp en advies voor volwassenen en ouders van kinderen mogelijk, bijvoorbeeld via e-mail.

M.F.M. e Cunha


19.349 Views


woensdag 30 augustus 2017

Burgers zijn bang, in het bijzonder moeders


Waarom mijn vriendin geen hulp zocht voor haar dochter is omdat zij (net als vele ouders) bang is voor jeugdzorg. De dochter van mijn vriendin huilt snel en als ze naar een psycholoog gaat, kan dat een verkeerde indruk geven.
Toen de twee meiden erg jong waren kreeg mijn vriendin wekelijks iemand aan huis.
Van welke instantie weet ik niet. Ze controleerden moeder en kinderen op alles. Hoe de kinderen eruit zagen? of het huis schoon was? Wordt er gekookt enz.(Ik denk Bureau Jeugdzorg) School schakelde hen in. Moeder had het zwaar omdat ze twee jonge kinderen kreeg met weinig leeftijdsverschil.


19.324 Views

maandag 14 augustus 2017

Mijn advocaat en de rechtbank


Beste ,

In overleg met mijn advocaat moet ik onze afspraak van … om … uur helaas afzeggen.

Mijn advocaat geeft aan dat u bij de Rechtbank bekend staat dat u partijdig bent en de kant van de vrouw kiest. Ondanks dat dit niet zo is, is de rechtbank al bevooroordeeld over uw rapportages. Dit is niet bevorderlijk voor mijn zaak als Rechtbank al negatief denkt over uw rapporten.
Vandaar mijn afzegging.
Ook goed voor u om te weten! Het is te belachelijk voor woorden maar weet dat Rechtbank zo over Child Support denkt en u daarin niet meer serieus neemt.

Met vriendelijke groet,

Geachte mevrouw,
Dank u voor uw e-mail en de informatie.
Ik hoop dat u succes heb in uw wens, uw dochter veilig bij u groot te brengen.
Met vriendelijke groet,
...

19.145 Views


vrijdag 11 augustus 2017

De gemeente als zorgverzekeraar voor kinderen en jongeren. Koosjer?


-O, neem mij niet kwalijk, wij hebben een probleem. Het is mij ontgaan dat u in Zaandam woont.
Ja, mijn zuster heeft u ons geadviseerd en ik wil dat mijn kind van u hulp krijgt.

-O, neem mij niet kwalijk, wij hebben een probleem. Het is mij ontgaan dat u in Rotterdam woont.
Ja, ik heb van u gehoord van een vriendin. Ik wil dat mijn kind van u hulp krijgt.

-U woont in Utrecht? Neem mij niet kwalijk, maar als ik u en uw kind help, word ik niet betaald.
Maar u bent de enige kinder- en jeugdpsycholoog en tegelijkertijd onderwijsspecialist. En, na veel zoeken op het internet, wat u schrijft over intelligentieontwikkeling en IQ’s komt op mij koosjer over.

HET PROBLEEM
Voor 2015 konden ouders nog kiezen waar en bij wie zij “curatieve geestelijke volksgezondheidszorg” konden vragen wanneer hun kind blijvende emotionele problemen vertoonde thuis en/of op school. Sommigen proberen echt te zoeken naar de beste hulp, de meesten melden zich bij de organisatie waar de school of de huisarts hun naar toe verwijst.  
In 2015 hebben zorgverzekeraars en de regering besloten de “curatieve geestelijke volksgezondheidszorg” (GGZ) voor kinderen naar de gemeenten over te brengen. 
Voor volwassenen blijft alles hetzelfde.

Sinds 2015 zijn het dus de gemeenten, die het voor het zeggen hebben als het gaat om de psychische gezondheidshulp voor kinderen. Zij maken het gezondheidsbeleid en zij contracteren organisaties en gezondheidsprofessionals. Die moeten een werkadres hebben in de desbetreffende gemeente, anders worden hun diensten niet vergoed.
Voor kinderen en ouders is dat alleen maar slecht. Ouders worden sterk beperkt in hun keuzemogelijkheden, de concurrentie wordt nog sterker ingedamd en iedereen is afhankelijk van de gemeente.   

Daarnaast gaan de medewerkers van de gemeente uit het Ouder- en Kindteam mee naar de psycholoog, blijven soms in de spreekkamer, doen ook mee aan de gesprekken tussen ouders en school en hebben inzage in documenten. Zij houden ook een eigen dossier bij.
De behandelkamer hoort een veilige plaats te zijn, maar dreigt dat niet langer te zijn.

Het alternatief is een verwijsbrief van de huisarts, maar de psycholoog of psychiater moet een werkadres hebben in de gemeente als hij betaald wil worden voor zijn werk. De sociale mobiliteit wordt verder ingeperkt, kind en ouders worden gedwongen om in hun gemeente te blijven.

In de grote gemeenten, zoals Amsterdam, wil men er voor zorgen, dat kinderen en ouders niet uit hun buurt komen, door hen alleen gebruik te laten mogen maken van buurtvoorzieningen. 
Zij noemen dat: “dichtbij huis de hulp te krijgen die zij nodig hebben”
(e-mail van de Gemeente Amsterdam d.d. 5 juli 2017). Feitelijk belemmert dat beleid de culturele en sociale mobiliteit en versterkt het gettovorming.

Als U van buiten Amsterdam komt voor gezondheidshulp voor uw kind, is dat uw goed recht, maar het gemeentelijk beleid bepaalt dat u daar dan zelf voor moet betalen.     
Helaas voor de burger, creƫert de overheid er een probleem bij.


19.091 Views

maandag 7 augustus 2017

Geweten


Wij kunnen al jaren met een gerust geweten zeggen dat onze kinderen ziek zijn. 
Wij, ouders en burgers, zouden ons vervolgens moeten afvragen hoe dat komt.





19.017 Views

woensdag 2 augustus 2017

Emigreren of vluchten


Politici, onderdrukkers, grote ondernemers en grote investeerders hebben altijd immigratie van arbeidskracht gestimuleerd. Al in de jaren 60 werd door de Nederlandse overheid in andere landen actief immigranten geworven. Niets anders dan wat de Duitse nazi’s gedurende de 2e wereld oorlog deden, bijvoorbeeld in Nederland.
Sinds de jaren 80 verschijnen in de media van heel Europa de conclusies van (bestelde) studies, die politici overnamen, dat miljoenen immigranten naar Europa geleid moeten worden om de economische groei en de zorgsector veilig te stellen.
Het menselijke lijden is van geen belang voor diegenen, die het meest overhouden aan de exploitatie van immigranten.
Gelukkig zijn er ook heel veel mensen die geraakt worden in hun menszijn door het lijden van immigranten en hen willen opvangen.
Beide groepen, de exploitanten en de fatsoenlijke mensen, hebben tegenovergestelde ideologische en morele principes, maar ontmoeten elkaar bij de opvang van immigranten. Toch verplaatsen de meeste mensen zich naar de zijkant, zien wel wat immigratie veroorzaakt, maar houden zich afzijdig. Wanneer wij ons laten meeslepen door onderdrukkers, omdat wij minder onderdrukt worden dan anderen, is dat vaak, op termijn, een heel ongezonde stressverwerkende strategie.


18.950 Views

zaterdag 29 juli 2017

Excuseren


Waarom zou ik mij moeten excuseren omdat ik griep heb of depressief ben?
Waarom zou ik mij schamen als ik bij iemand ben, of op school van mijn dochter  ben, en mijn dochter geen seconde stil kan zitten? Zij heeft ADHD, mag dat? Zou ik mij ook moeten schamen als mijn dochter diabetes of leukemie zou hebben?
Waarom insinueert jeugdzorg dat moeders met een psychische stoornis niet in staat zouden zijn om goed voor hun kinderen te zorgen en waarom lijkt het alsof kinderrechters dat overnemen?

Vooroordelen, onwetendheid, discriminatie en segregatie van zieke medemensen is zeer sterk aanwezig, in het bijzonder bij (semi) overheidsorganisaties. Dat is bijzonder ongezond en ziekmakend.

18.895 Views


dinsdag 25 juli 2017

Standaard op vrijdag middag

Heel toevallig, lopend over het Spui in Amsterdam, na een hele dag consulten en behandeling, hoor ik het volgende van twee passerende jonge mannen, mogelijk studenten: “Als je er tegen in gaat, zullen zij je nog harder aanpakken. Het is toch standaard!”
Ik heb geen bijzondere emoties gehoord in de stem van de spreker of gezien op hun gezichten. Zij lijken zich in hun wijsheid volledig te schikken. Dat lijkt mij niet echt gezond. Hoe wordt dat op een zo jonge leeftijd en zo krachtig ingeprent in Amsterdam, vroeg ik mij af. Ik dacht toen ook aan een bijzonder monument ook in Amsterdam.

     Foto: Hans Hendriks, 2008


18.834 Views


dinsdag 18 juli 2017

Meditatie op school

In Marinha Grande (Portugal) mediteren meer dan 500 kinderen dagelijks op school. Een vorm van totale concentratie voor de lessen.

https://www.rtp.pt/noticias/pais/criancas-que-meditam-antes-de-comecar-as-aulas_v1002344

           

Box:                De kinderen In Marinha Grande doen iedere dag deze oefeningen om
                        hun concentratie te versterken.

Journalist:       Zo begint iedere dag de klas.

Jongen:           Ik probeerde aan niks te denken, mij te concentreren.
Meisjes:          Wij voelen ons rustiger. Ik ook.
Meisje:            Ik had een gedachte … maar het is mij gelukt hem weg te krijgen.
Het was een gedachte, die mij mij niet interesseerde.

Journalist:       Matilde is in staat te controleren welke gedachten in haar hersenen
                        komen en welke buiten blijven. Het is een van de lessen van de
                        mindfulness. Mindfulness betekent vol aandacht. Het is al meer dan
                        2000 jaar bekend in de wereld. Het is naar school gebracht door
                        meester Fernandes.
Meester:         … en iedereen volgt zijn ademhaling en kijkt hier naar de bal. Is het
                        goed?

Journalist:       De eerste ervaring is drie jaar geleden opgedaan in groep 6 (9 jaar).
Nu doen er aan mee 516 kinderen, 29 klassen, 32 leerkrachten.
Zij doen de oefening ’s ochtends, na het middageten en voor zij naar
huis gaan.      

Meester:         De schoolprestaties zijn consistenter, het schommelt niet meer zo sterk.
Juf:                  Maar  buiten beschouwing gelaten de schooleffecten, als kleine mensen
                        die zo veel prikkels opvangen, iedere dag een paar seconden of minuten
            tot rust kunnen komen, zich onttrekken aan alle anderen en hun
            aandacht focussen, dat is de kern, is dat heel belangrijk.

Box:                De leerkrachten geven aan, dat de leerlingen meer geconcentreerd zijn
                        en creatiever. De schoolresultaten zijn ook beter.

Journalist:       Mindfulness, na Marinha Grande heet Mindup en gaat niet alleen om
                        meditatie.
Meester:         Er zijn 15 sessies. Bij elke sessie wordt aan een ander thema gewerkt,
dat te maken heeft met de neurowetenschap, de ontwikkeling van
vaardigheden op het niveau van emotioneel bewustzijn, sociale
vaardigheden …

Journalist:       Er wordt gesproken over barmhartigheid, vriendschap, liefde, elkaar
helpen. Het ideaal van een harmonieuze en vreedzame samenleving
wordt gestimuleerd. De kinderen leren hun zintuigen te gebruiken, hun
hersenen tot rust te brengen, leven zonder stress en nemen dat    mee
naar huis. Tot nu toe is het programma geĆÆntroduceerd in groep 3 tot
groep 6. De uitdaging nu is dat uit te breiden naar alle kinderen tot 18
jaar (leerplichtige leeftijd).

En:
http://sicnoticias.sapo.pt/pais/2016-06-07-Alunos-da-Marinha-Grande-comecam-aulas-em-silencio

18.741 Views

zondag 16 juli 2017

Waar? Detroit , …




Bankole Thompson
The Guardian. Sunday 9 July 2017
                                              
“This economic buoyancy is taking place in a city where 60% of children continue to live in abject poverty. But their story is rarely told
In his magnum opus, The Wealth of Nations, Adam Smith writes that “Whenever there is great property there is great inequality. For one very rich man there must be at least five hundred poor, and the affluence of the few supposes the indigence of the many.”
(Wat heeft dat te maken met psychische gezondheid?)



18.707 Views