Een
meisje van 16 jaar
Is angst goed of slecht?
Veel
mensen hebben vaak last van angst, maar op zichzelf is angst niet slecht.
Angst
remt en verhindert
ons dingen te doen, die gevaarlijk zouden kunnen zijn.
Zonder angst zouden wij
niet kunnen overleven, daar er te veel dingen erg gevaarlijk zijn.
Maar
te veel angst is ook gevaarlijk.
Wij
kunnen een rechte lijn trekken en helemaal links zetten wij een 0, aan het
andere uiteinde 100.
0
______________________________________100
Geen
angst is dan heel gevaarlijk, maar te veel angst eigenlijk ook (100).
Het
middelpunt is waarschijnlijk ideaal om ons veilig te voelen en goed te kunnen
functioneren. Eigenlijk is dat met alles zo. Te weinig eten of sporten of
suiker of stress is niet gezond, maar te veel ook niet.
Angst
kan ons ook dwingen bepaalde dingen te doen: een andere weg kiezen, een bepaalde
groep mensen afwijzen, dingen dwingend herhalen om angstige gevoelens te verminderen.
Angst
kan ook deel uit maken van onze geschiedenis, waardoor wij er alerter en gevoeliger
voor zijn geworden, en er scherp op reageren.
Levensbedreigende
situaties kunnen later paniekaanvallen veroorzaken.
De vraag
Hoe
behandelen wij een meisje van 16 jaar, dat vaak kledingstukken aan en uit moet doen,
omdat “het niet lekker voelt”, niet op bepaalde stoepstenen wil staan of
bepaalde cijfers of woorden niet mag gebruiken, of juist wel? De opdringende
gedachte is, dat anders haar moeder iets vreselijk gevaarlijks zal overkomen.
Wanneer
wij dat willen en de geschikte methoden hiervoor hebben, kunnen wij onze
angsten “doseren.” Een specifiek leerprogramma (therapie)
en veel oefenen helpt
hier goed. Het netwerk van neuronen (neural
circuitry) in onze hersenen moet er anders gaan uitzien. Dat vraagt veel
intensief werk.
Computer
reconstructions showing microcircuits with synaptic contacts onto newborn
granule cells (scale bar = 15 micrometres). Image: Arenkiel et al (2011)
Arekiel et al (2011)
Wednesday 4
January 2012 19.28 GMT Last modified on Wednesday 4 June 2014 01.11 BST
Contrary to
an age-old dogma, the brain is not fixed and immutable. After decades of research, we now
know that the brains of mammals (including humans) can produce new cells after
embryonic development is ended. We also know that experience alters the
connections between nerve cells in a number of ways, and it is widely believed
that this process, which is referred to as synaptic plasticity, is critical for
learning and memory.
