R. is een jongen van 14 jaar, die in 2 Havo zit. Zijn
prestaties zijn zwak. Hij heeft al wat ingehaald, maar heeft nog 3
onvoldoendes. Die moeten weg. Hij heeft veel moeite met zich lang concentreren
bij leren. Planning en zich ook aan die planning houden is ook moeilijk. Aan te
veel van wat hij moet doen voor school begint hij te laat. Bij R. is 4 jaar
geleden ADHD gediagnosticeerd. Geen comorbiditeit (andere psychische stoornis).
Hij gebruikt sindsdien Medikinet.
Wij hebben aan drie onderwerpen gewerkt:
A. Motivatie
B. Planning en controle
C. Leren
Wij hebben aan drie onderwerpen gewerkt:
A. Motivatie
B. Planning en controle
C. Leren
Motivatie
Op school vindt selectie plaats. Presteer je
niet voldoende, dan wordt je uiteindelijk weggestuurd. “Gemeten en gewogen, te
licht gevonden, je moet weg.” Je wordt op straat gezet als een vuilniszak.
Wil je je zo laten behandelen?
En als je van de ene school naar de andere
wordt gestuurd, dan wordt het daar ook geen pretje. Je wordt er niet vrolijk
van. Het risico dat het daar ook niet gaat is groot. Je wordt dus binnen een
paar jaar naar het laagste van het laagste niveau in het voorgezet onderwijs
gedegradeerd. Je bent dan nog veel verder van huis en waarschijnlijk wanhopig.
Daar zit je dan met alle andere jongeren, de
meeste uit ‘arme gezinnen en arme buurten’. Selectie in het onderwijs is niet blind.
Het is niet eerlijk, maar het is zo. Hier en overal.
Wat wordt het, laat je je wegschoppen?
Leren, kennis verwerven is niet alleen
belangrijk voor een diploma en inkomsten. Natuurlijk, hoe meer je leert en hoe
meer je weet en hoe hoger je diploma, hoe meer kansen je later hebt om een
redelijk inkomen te verwerven. Dan kan je denken aan vakantie, een auto, etc.
Anders wordt het hard werken en weinig verdienen.
Maar ik heb ook nog een vraag. Denk je dat er
een relatie is tussen het niveau van de opleiding van mensen en hun gezondheid
en levensverwachting?
Nee!
Toch wel. Hier hebben wij “Zo gezond is
Amsterdam!” Van GGD Amsterdam.
Wij gaan zoeken welke relatie er is tussen het
opleidingsniveau van mensen en hun gezondheid.
Bijvoorbeeld “Amsterdammers van 16 jaar en
ouder met door een arts vastgestelde hart- en vaatziekten naar geslacht,
leeftijd, opleidingsniveau en wijk (%)” en diabetes.
Inderdaad, hoe hoger het opleidingsniveau, hoe
meer kans je hebt om langer en gezonder te leven.
Uiteindelijk lijkt het logisch. Kun je bedenken
waarom dat zo is? Betere woningen, gezonder werk, beter eten, minder stress, …
Juist.
Waarom vertellen zij dat niet op school?
Zij vertellen heel weinig op school. Misschien
weten zij het niet, misschien staat het niet in de programma’s die zij moeten
volgen, … Wie weet.
Leren is vaak niet erg leuk, maar er zijn
ergere dingen. Als je niet wilt, dat zij je behandelen als een waardeloze
jongen, dan moet je daar wat voor doen. Trots op jezelf zijn en jezelf respecteren.
Anders respecteren anderen ook je niet.
Dus doe er wat aan.
Planning en controle
Wat ik je voorstel is te plannen, op een A2 velletje, wat je de komende 2 maanden moet doen. Wanneer wat af moet zijn, wanneer je er aan begint en wanneer je verder gaat. Dus je plant twee maanden leren en werken voor school, dag in dag uit. Je laat dat aan je vader of je moeder zien en je bespreekt het met ze. Je hebt je ouders nodig om je te helpen herinneren (iedere dag) aan wat je moet doen. Als het nodig is vraag je ze ervoor te zorgen dat je iedere dag doet wat je moet doen. Als het nodig is dat je overhoord wordt, dat is veiliger, vraag dat dan aan ze. Loop geen risico. Het is beter dat zij iedere dag een beetje zeuren, dan dat zij later met jou een nieuwe school moeten gaan zoeken. Door de ADHD heb je veel meer hulp nodig dan anderen. Dus vraag hulp.
Leren
Het lukt je 30 minuten achter elkaar te leren. Dat is prachtig. Dan heb je een pauze nodig. Dat is ook prima. Dus je bouwt een ritme op van 30 minuten werken, 15 minuten pauze, dan weer 30 minuten werken, etc.
Probeer dat op de volgende manier te doen:
a. Als je gaat leren of werken, stel je een planning op voor die dag. Wat ga je leren of doen en hoe lang. Wat moet wanneer af zijn? Gedurende die 30 minuten laat je je niet afleiden, door absoluut niets. Geen muziek, geen mobiel, geen mails, geen geklets in de buurt. Niets. Je gaat zelfs niet naar het toilet. Al je aandacht is voor je werk.
b. Na die 30 minuten houd je een pauze van 15 minuten.
Je gaat doen wat je de laatste 30 minuten hebt uitgesteld.
Je blijft niet zitten waar je aan het werk was. Je gaat bewegen, gymmen, springen, je zusje uitdagen, schreeuwen, je kamer opruimen of stofzuigen. Je gaat zingen, rennen en gek doen. Laat je gaan, doe ook wat nuttigs als je beweegt en niet aan je werktafel zit.
c. Na 15 minuten pauze (niet 20 minuten) zit je weer aan je tafel, opgelucht, ontspannen, trots en vol energie om weer 30 minuten, zonder afleidingen, heel geconcentreerd en effectief te werken. Je dwingt jezelf dat te doen door jezelf streng toe te spreken. Geen lang gesprek, gewoon jezelf dwingen om door te gaan.
Wij hebben ook over medicijnen gesproken. Medicijnen (“geneesmiddelen!”) zijn geen behandeling. Medicijnen remmen de symptomen af, je wordt wat rustiger. Maar, een medicijn is een drug, het is een amfetamine, een verboden middel.
Wat wij net hebben besproken, dat is een stuk behandeling, gericht op genezing. Dat helpt goed als je het iedere dag doet, een paar jaar achter elkaar. Dan kun je waarschijnlijk zelfs stoppen met de medicatie. Je hebt het dan niet meer nodig.
Commentaar:
Behandeling van ADHD, zoals behandeling van alle aandoeningen of psychische stoornissen, dient sterk gepersonaliseerd te zijn, ontwikkeld te zijn voor een bepaalde persoon en steeds aangepast te worden aan die persoon, om het beste resultaat te bereiken.
Planning en controle
Wat ik je voorstel is te plannen, op een A2 velletje, wat je de komende 2 maanden moet doen. Wanneer wat af moet zijn, wanneer je er aan begint en wanneer je verder gaat. Dus je plant twee maanden leren en werken voor school, dag in dag uit. Je laat dat aan je vader of je moeder zien en je bespreekt het met ze. Je hebt je ouders nodig om je te helpen herinneren (iedere dag) aan wat je moet doen. Als het nodig is vraag je ze ervoor te zorgen dat je iedere dag doet wat je moet doen. Als het nodig is dat je overhoord wordt, dat is veiliger, vraag dat dan aan ze. Loop geen risico. Het is beter dat zij iedere dag een beetje zeuren, dan dat zij later met jou een nieuwe school moeten gaan zoeken. Door de ADHD heb je veel meer hulp nodig dan anderen. Dus vraag hulp.
Leren
Het lukt je 30 minuten achter elkaar te leren. Dat is prachtig. Dan heb je een pauze nodig. Dat is ook prima. Dus je bouwt een ritme op van 30 minuten werken, 15 minuten pauze, dan weer 30 minuten werken, etc.
Probeer dat op de volgende manier te doen:
a. Als je gaat leren of werken, stel je een planning op voor die dag. Wat ga je leren of doen en hoe lang. Wat moet wanneer af zijn? Gedurende die 30 minuten laat je je niet afleiden, door absoluut niets. Geen muziek, geen mobiel, geen mails, geen geklets in de buurt. Niets. Je gaat zelfs niet naar het toilet. Al je aandacht is voor je werk.
b. Na die 30 minuten houd je een pauze van 15 minuten.
Je gaat doen wat je de laatste 30 minuten hebt uitgesteld.
Je blijft niet zitten waar je aan het werk was. Je gaat bewegen, gymmen, springen, je zusje uitdagen, schreeuwen, je kamer opruimen of stofzuigen. Je gaat zingen, rennen en gek doen. Laat je gaan, doe ook wat nuttigs als je beweegt en niet aan je werktafel zit.
c. Na 15 minuten pauze (niet 20 minuten) zit je weer aan je tafel, opgelucht, ontspannen, trots en vol energie om weer 30 minuten, zonder afleidingen, heel geconcentreerd en effectief te werken. Je dwingt jezelf dat te doen door jezelf streng toe te spreken. Geen lang gesprek, gewoon jezelf dwingen om door te gaan.
Wij hebben ook over medicijnen gesproken. Medicijnen (“geneesmiddelen!”) zijn geen behandeling. Medicijnen remmen de symptomen af, je wordt wat rustiger. Maar, een medicijn is een drug, het is een amfetamine, een verboden middel.
Wat wij net hebben besproken, dat is een stuk behandeling, gericht op genezing. Dat helpt goed als je het iedere dag doet, een paar jaar achter elkaar. Dan kun je waarschijnlijk zelfs stoppen met de medicatie. Je hebt het dan niet meer nodig.
Commentaar:
Behandeling van ADHD, zoals behandeling van alle aandoeningen of psychische stoornissen, dient sterk gepersonaliseerd te zijn, ontwikkeld te zijn voor een bepaalde persoon en steeds aangepast te worden aan die persoon, om het beste resultaat te bereiken.
