Wanneer wij het kind straffen, omdat
het vervelend symptomatisch gedrag
vertoont, zijn wij niet goed bezig. Het is zo iets als het straffen van een
kind met een gebroken been, omdat
het niet goed loopt.
Bij behandeling vangen wij, met veel liefde en zachtheid, het kind op dat
lijdt en vragen wij ons af hoe wij zijn pijn kunnen verzachten en zijn
gezondheid kunnen herstellen of
verbeteren.
Het gaat dus om de opvang van het kind,
het herstellen en verbeteren van jaren geleden ontstane (‘storende’) emoties,
gevoelens en gedragsmatige automatismen, die in onze hersenen verankerd zijn.
Dat doen met de emotionele ontwikkeling
van het kind is zonder meer mogelijk, maar vraagt wel enige kennis,
barmhartigheid en empathie, geduldige en liefdevolle hulp, gedurende enkele
jaren.
Liefde en
zachtheid gebruiken wij als beproefde, effectieve behandelinstrumenten.
4330 Views
