In
anderhalf jaar van gymnasiumadvies naar 2 havo. En daar blijft het er niet bij.
Alle
rode lichten zijn de laatste maanden gaan branden, de een na de ander. De
prestaties blijven heel slecht en hij doet niets, op school of thuis. Zijn
gedrag tegen docenten en medeleerlingen is zo negatief dat het gevaarlijk
wordt, vindt school.
Uit
eigen vrije wil zit hij op een sociaal-culturele restschool in plaats van op
een VIP gymnasium. De schoolmaatschappelijk werker gaat met hem praten, vertelt
de mentor. De onderwijsprocedures worden gevolgd.
Het
zou geen sterk teken zijn van realiteitsbesef te denken dat het personeel bij het
AH filiaal in Bos en Lommer even
vriendelijk, netjes, spontaan en behulpzaam is als in de Beethovenbuurt.
Het
is ook niet realistisch te veronderstellen dat de beste docenten en directies,
die zeer begaan zijn met de leerlingen en de sterkste sociaal-culturele bagage
hebben, op een school in Noord zitten. Geloven dat een of ander prinsesje of de
kleinzoon van de directeur van de Nederlandse Bank, na jaren emotionele
problemen, in aanmerking zouden komen voor een gesprek met een
schoolmaatschappelijk werker, is echt een Geloofskwestie.
De
ouders van het prinsesje en de schoonzoon van de bankdirecteur willen kwaliteit,
tempo en absoluut goede resultaten. Zij zoeken en zij zetten de beste
professionals aan het werk voor hun kinderen. Daar hebben zij groot gelijk in
en zij hoeven zelf niet te weten dat internationaal wetenschappelijk onderzoek
hun gelijk geeft. Gebrek aan kwaliteit is heel sterk aanwezig. Echt, het is beleid
met catastrofale effecten. Door jaren lang inadequate zorg, ontstaan zeer
ernstige psychische aandoeningen.
Kinderen
worden ziek gemaakt en vervolgens chronisch ziek. De kosten van deze vijandelijke,
korte termijn zuinigheid, zijn enorm.
2479 views
